journey through the silk road
Xining : Qinghai
ชิงไห่ (Qinghai) （青海）หรือ ทะเลสีเขียวมณฑลที่เต็มไปด้วยทุ่งหญ้ากว้างสุดลูกหูลูกตา โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าชิงไห่สวยมาก แต่ด้วยความกว้างของชิงไห่ทำให้การจัดการด้านท่องเที่ยวยังไม่ค่อยดีนัก มีเอกชนหลายรายเปิดทุ่งหญ้า ทะเลทราย ฟาร์มและพื้นที่รอบๆ ทะเลสาบชิงไห่เป็นสถานที่ท่องเที่ยว แต่การบริหารจัดการกับการจัดการขยะที่มากับนักท่องเที่ยวยังไม่ค่อยดีนัก ทำให้หลายๆ ที่ ถึงแม้ว่าจะสวยขนาดไหน แต่ก็สกปรก มีขยะเกลื่อนกราด ยังไม่นับห้องน้ำสาธารณะฟรีตามทางระหว่างเมืองกับทะเลสาบชิงไห่ที่สะพรึงขนาดวิ่งถอยกลับแทบไม่ทัน ไม่สามารถทำใจถ่ายรูปกลับมารีวิวได้
ช่วงที่ไป เป็นช่วงดอกคาโนล่าบานพอดี เลยได้เห็นทุ่งสีเหลืองเต็มไปหมด
นั่งรถไฟจากอุรุมชีมาลงซีหนิง (xining) (西宁）เมืองหลวงของชิงไห่
ชิงไห่เป็นมณฑลที่เหมาะแก่การเช่ารถเที่ยว เพราะสถานที่ท่องเที่ยวแต่ละที่อยู่ค่อนข้างไกล เลยตกลงซื้อแพ๊กเกจจากโรงแรม เป็นรถ 4 ที่นั่ง แชร์กับนักท่องเที่ยวคนอื่น ไป Kumbum Monastery （塔尔寺）ทะเลสาบชิงไห่ (Qinghai Lake 青海湖) และทะเลเกลือ (Chaka Salt Lake 茶卡盐湖) สองวันหนึ่งคืน ราคา 300 หยวน แค่ค่ารถไม่รวมค่าเข้าชม ค่าโรงแรม
Kumbum Monastery ค่าเข้า 80 หยวน ผู้หญิงห้ามใส่ขาสั้นหรือกระโปรงสั้นเหนือเข่า วันที่ไปฝนตกค่อนข้างหนัก คนเยอะมาก ทางเดินเชื่อมตึกแต่ละหลังในวัดก็เล็กมาก เบียดเสียดกันสุดๆ แถมวัดห้ามถ่ายรูป คนเยอะเบียดแบบไหลแทบไม่ได้ดูอะไรเลย เลยรีบๆ เดินรีบๆออกดีกว่า
ฝนพรำไปตลอดทางไปทะเลสาบชิงไห่ คนขับรถไม่ได้ขับพาไปทะเลสาบชิงไห่จุดที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวของรัฐที่เก็บค่าเข้า 90 หยวน แต่เป็นทะเลสาบชิงไห่ที่อยู่ในที่เอกชน แน่นอนว่าค่าเข้าแค่ 10 หยวน ที่ริมทะเลสาบมีซุ้มให้ถ่ายรูป ขี่ม้าลงน้ำเพื่อถ่ายรูป ขี่จามรีถ่ายรูป เช่าชุดพื้นเมืองถ่ายรูปในราคาย่อมเยา แต่เอาจริงๆ ริมทะเลสาบการจัดการแย่มาก ขยะเต็มไปหมด ไม่ค่อยเจริญหูเจริญตาเท่าไร
ด้วยความที่ชิงไห่เป็นทุ่งหญ้ากว้าง วิวสวย เอกชนหลายรายเลยเปิดทุ่งหญ้าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเรียกเก็บเงินจากนักท่องเที่ยว มีกระโจม มีม้าให้ขี่ มีบาร์บีคิว (เนื้อแกะเนื้อแพะเสียบไม้ย่าง สไตล์ชิงไห่) บางที่มีวัวมีแกะและแพะภูเขาเป็นจุดขาย แต่สิ่งที่เหมือนกันทุกที่คือการจัดการขยะที่มากับนักท่องเที่ยวแย่มาก ขยะเกลื่อนเต็มทุ่งหญ้า อย่างภาพม้าด้านล่าง จุดขาวๆ บนหญ้าไม่ใช่ดอกไม้ดอกหญ้า แต่เป็นขยะทั้งนั้น สกปรกมาก
ตามรูทยอดนิยม หลังจากไป Kumbum Monastery และทะเลสาบชิงไห่แล้ว ต้องมาแวะค้างคืนที่ เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้นที่แม่น้ำเฮยหม่าเหอ เรียกได้ว่าโรงแรมที่นอนคืนนั้นเป็นโรงแรมที่สกปรกสยองที่สุดที่เคยเจอมาในชีวิต เหมือนเจ้าของไม่เคยกวาดห้อง จ่ายค่าห้องคืนละพันแต่เหมือนได้ห้อง 200 ไม่มีห้องน้ำห้องอาบน้ำใดๆ ทั้งสิ้น หลายคนหลายรีวิวเตือนไว้แล้วว่าห้องที่เฮยหม่าเหอแพงแต่คุณภาพแย่ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะแย่ขนาดข่มตาหลับไม่ลง ผ้าห่มไม่กล้าใช้ แทบอยากจะขอคนขับไปนอนในรถแทน
วันต่อมาไป Chaka Salt Lake ฝนตกฟ้าครื้ม กว่าฝนจะหยุดฟ้าใสก็ได้เวลากลับ เสียดายมาก
ที่ Chaka Salt Lake จะมีจุดที่ให้นักท่องเที่ยวลงไปลุยน้ำในทะเลเกลือได้ เอาจริงๆ จุดนี้ถ่ายรูปสวยมาก เสียดายที่ตอนไปถึงฟ้าครื้ม ฝนพรำ รูปออกมาเลยไม่ว้าว
ขากลับคนขับแวะให้เข้าห้องน้ำสาธารณะที่ตั้งอยู่แถวทะเลสาบชิงไห่ ช๊อกมากถึงมากที่สุด ทริปนี้เจอมาแล้วทั้งห้องน้ำแบบจ้องหน้ากัน ห้องน้ำราง ห้องน้ำไม่มีประตู จนถึงแบบไม่มีห้องน้ำ แต่นี่เป็นห้องน้ำที่ทรมานจิตใจที่สุด สยองที่สุด ผิดหลักสุขอนามัยที่สุดที่เคยเจอมา ด้านหน้าดูดีปกติ เป็นตึกกล่องเล็กๆสองชั้นมีบันไดขึ้นชั้นสองอยู่ด้านข้างตึก ตอนแรกก็งงๆ ว่าทำไมต้องเดินขึ้นบันไดข้างตึกไปเข้าห้องน้ำบนชั้นสอง พอเดินไปถึงบันไดเท่านั้นแหละ กลิ่นเหม็นมาก พอเห็นบันไดแทบช๊อก ขยะเต็มไปหมด มีที่ว่างแค่พอเหยียบเดินขึ้นไปแค่นั้น ถ้าไปคนเดียวนี่ถอยแล้ว แต่สาวจีนสองคนข้างหน้าเดินนำขึ้นบันไดไป พอถึงข้างบนเท่านั้นแหละ โอแม่เจ้า เป็นห้องโล่งๆ เต็มไปด้วยขยะ ไม่มีคอกกั้นใดๆทั้งสิ้น พื้นเป็นรูเห็นด้านล่างชัดเจน ด้านล่างเป็นกองภูเขาขยะหลายลูกตามจำนวนรูปลดทุกข์ด้านบน วิธีการเข้าห้องน้ำคือคล่อมรูแล้วปล่อยลงไปข้างล่าง คือแบบ กริ๊ดดดดด นี่สินะ แกถึงต้องให้ห้องน้ำอยู่ชั้นสอง ทำใจไม่ได้จริงๆ รีบกลั้นใจวิ่งกลับมาขึ้นรถเอาแอลกอฮอล์ล้างมืออย่างด่วน (ไม่มีภาพประกอบให้ดูนะคะ มันทำร้ายจิตใจกันมากจริงๆ)
พอกลับถึงโรงแรมที่ซีหนิงนี่ดีใจมาก รีบอาบน้ำนอนยาวๆ พักฟื้นจากสภาพโสโครกเสื่อมโทรมทำร้ายจิตใจของชนบทชิงไห่
อาร์ตมิวเซียมในซีหนิง
มัสยิทตงกวน
ถนนคนเดินและฟู้ดสตรีท Mojia Street
คนจีนที่นอนโฮสเทลเดียวกันแนะนำมาว่ามาชิงไห่ต้องลองโยเกิร์ตชิงไห่ จริงๆ ไม่ชอบกินโยเกิร์ตและไม่คิดอยากจะลอง แต่นางเล่นสั่งมาเผื่อให้ลองชิมเลยต้องกิน พอกินเข้าไป..อืม...อร่อยอย่างที่โฆษณาไว้จริงๆ โยเกิร์ตไม่เปรี้ยวมาก แอบหวานนิดๆ แถมหอมนุ่มมาก
บทความนี้เขียนขึ้นในปี 2562
ดังนั้นค่าเข้าชมและค่าเดินทางจึงเป็นข้อมูลจริงในปี 2562 เท่านั้น